ကိုယ့္သႏၲာန္မွာ ဥာဏ္ဘုရားေပၚေအာင္လုပ္ရမွာ မလုပ္ၾကပါဘဲႏွင့္ ဟိုနားဘုရားေပၚတယ္ဆိုရင္ သြားလိုက္ၾကတာ ဆီးမရ တားမရ၊ ႏြားမိတ္သင္းၾကီးလိုပဲကြယ့္၊ ေကာင္းလိုက္တဲ့သဒၵါတရား၊ပါတာအကုန္ခြ်တ္လႉတာပဲ၊ ေပၚေတာ္မူအစစ္ဆိုတာ မႈိႏွင့္မွ်စ္သာ ႐ွိသကြယ့္။
အဲဒါကလြဲရင္ ကိုယ့္ဘုရားကိုယ္ျမႇဳပ္၊ ကိုယ့္အိပ္မက္ ကိုယ္ျမင္ျပီး လိမ္စားၾကတာခ်ည္းပဲ၊ ေပၚေတာ္မွန္ရင္ ေျမထဲျမႇဳပ္လို႔ မေဆြးတဲ့ ေက်ာက္ဆင္းတုႏွင့္ ဖန္သားဘုရားေတြခ်ည္းပဲ၊ ကြ်န္းသား ဆင္းတုမပါဘူး။
အဲဒီလိုမစဥ္းစားဘဲ အရမ္းေကာင္းတဲ့ သဒၵါတရားဟာ သဒၵါ႐ူး၊သဒၵါႏွမ္းတဲ့၊ ေငြကုန္ျပီး ဘာမွအက်ဳိးမရွိဘူး၊ အက်ဳိးမရွိတဲ့ေနရာမွာ သဒၵါေတြကေကာင္း၊ အက်ဳိးရွိမည့္ေနရာက်ေတာ့ သဒၵါကမေကာင္း။
ဘယ္ကလာျပန္ျပီး ျမန္မာေတြ ေကာင္းစားမလဲကြယ့္၊ၾကည့္ပါလား၊အလႉေပးတာလဲ ျမန္မာ၊ မြဲတာလဲ ျမန္မာ၊ အဲဒါ သဒၵါအခ်ဳိးမက်လို႔ကြယ့္။
ျမတ္စြာဘုရားက ဆင္းရဲတဲ့လူေတြကို က႐ုဏာနဲ႔ ေပးကမ္းၾက၊ေထာက္ပံ့ၾကတဲ့၊ဒါမွ သဒၵါအစစ္ကြယ့္၊အခုေတာ့ မဟုတ္တာလုပ္ျပီးညာရင္ သဒၵါတရားေကာင္းျပီး၊ အဲဒါသဒၵါတရား အစစ္မဟုတ္ဘူးကြယ့္၊ဒိ႒ိကြယ့္။
